Zgierz, korzystając ze swojego położenia i dostępności do materiałów, od zamierzchłych czasów rozwijał rzemiosło i produkcję. Dzięki bliskości lasów w XVI wieku produkowano tu części do wiślanych szkut, beczki, koła do wozów. Rozwój rzemiosła i eksport towarów ułatwiała miastu bliskość “szlaku bursztynowego”. Zgierzanie zajmowali się także produkcją alkoholu i wypalaniem garnków. Tu także organizowane były targi, co z kolei pozwoliło na rozwój handlu. W XVII wieku nastąpił kryzys i znacznie zubożenie miejscowości, ale już w XVIII wieku powstały i działały dwie huty szkła. Jedną
z ważniejszych dat dla rozwoju Zgierza jest data 30 marca 1821 roku. Przedstawiciele przedsiębiorców z komisarzem wojewódzkim Wydziału Administracyjnego Komisji Województwa Mazowieckiego zdecydowali o warunkach osadnictwa
w naszym mieście zagranicznych sukienników. Dzięki określeniu praw i obowiązków dla osadników w mieście powstały warunki do intensywnego rozwoju sukiennictwa, jak
i innych gałęzi związanych z produkcją tkanin (pojawili się tu m.in. tkacze, farbiarze etc.). Zgierz stał się drugim w województwie mazowieckim eksporterem sukna na rynki wschodnie. Pomimo spadku produkcji w kolejnych latach, wiek XIX zakończył się
z funkcjonującymi na terenie miasta 112 fabrykami, znaczenie miasta na mapie gospodarczej kraju było duże.
W przeszłości, już nie tak odległej, prężnie działały na naszym terenie zakłady z branży włókienniczej m. in. Zeltor, Zeta, Fresco, Walter. Naturalnie związana z produkcją tkanin okazała się branża barwników, z której także staliśmy się na lata znani w kraju i za granicą. Założone w 1894 r. późniejsze Zakłady Chemiczne – Boruta (nazwa przyjęta w 1951 r.) przyśpieszyła rozwój gospodarczy miasta. Obecnie rola Zgierza jako ośrodka włókienniczego nie ma już tak dużego znaczenia. Niemniej w mieście wciąż funkcjonuje wiele firm sektora włókienniczego. W okresie PRL, oprócz produkcji, zakłady prowadziły działalność naukową i eksport technologii. Ze względu na problem ścieków wybudowano biologiczną oczyszczalnię, która stanowiła dużą inwestycję. Mimo występujących okresowo kryzysów gospodarczych, jak również wzrostu znaczenia Łodzi, Zgierz pozostawał ważnym ośrodkiem regionu i kraju. W najnowszej rzeczywistości ustrojowej
i gospodarczej doszło do likwidacji zakładów. Zostało to dokonane dnia 1 stycznia 1999 roku.
W lipcu 2004 roku powołany do życia został Park Przemysłowy Boruta Zgierz. Z założenia służy on rozwojowi przedsiębiorczości
i innowacyjności. Z wykorzystaniem terenów i istniejących budynków byłych zakładów „Boruta” tworzona jest nowa infrastruktura zwiększająca możliwości działania zgierskich przedsiębiorców. Park Przemysłowy Boruta Zgierz zajmuje powierzchnię 173,9605 ha,
w tym powierzchnia działek - 158,4734 ha i powierzchnia dróg - 15,4871 ha. P.P.B.Z. jest położony w dobrze skomunikowanym miejscu, w odległości 3 km od autostrady A2
i kilkunastu kilometrów od skrzyżowania A2 z A1 oraz planowanej obwodnicy S14.
Na terenie Parku znajdują się bocznice kolejowe i elektrociepłownia. W sąsiedztwie Parku działa nowoczesna oczyszczalnia ścieków z dużymi wolnymi mocami przerobowymi.
Na terenie parku działa ok. 150 firm produkcyjnych
i usługowych różnej wielkości i różnorodnej branży
